Geloven & Leven

Geloven & Leven

Gesprek over discipelschap: de grote hoe vraag


6 reacties

Discipelschap: nog steeds gonst het woord rond in kerken en missionaire initiatieven. Ik heb er eerder over geschreven, met name vanuit de vraag of we te maken hebben met een hype. Voor Nederland Zoekt… blog ik in korte columns hier ook regelmatig over. Deze blog geeft meer ruimte voor gesprek en dat ga ik graag met Jos Douma aan. Hij heeft in een serie blogs drie benaderingen besproken: die van Dallas Willard, Bill Hull en Mike Breen. Discipelschap mag dan wel heel bijbels zijn en momenteel overal ‘opgepikt’ worden in kerken – maar de grote vraag die blijft klinken is: hoe doe je het en waar begin je?

Jos Douma is gemeentepredikant en breder bekend door zijn regelmatige blogs. We zaten samen op de middelbare school in Zwolle en studeerden aan dezelfde Theologische Universiteit in Kampen. Zelf ben ik na ongeveer 10 jaar predikantschap nu een aantal bezig als zelfstandig coach, waarbij ik nogal eens in de keuken kom van allerlei kerken(raden) en predikanten begeleidt. Daarnaast ben ik bijzonder betrokken bij Toerusting 2.0 en Nederland Zoekt... In die laatste hoedanigheid ben ik intussen vrij diep ondergedompeld in de praktijkbegeleiding rond missionaire kerkvorming vanuit discipelschap. Basismateriaal is hierbij wat we leren van 3DM, waar Mike Breen een belangrijke rol vervult. Het zal dus geen verrassing zijn als ik vanuit dit perspectief ook kijk naar de aangereikte benaderingen door Jos. Ik voel me met Jos verbonden en waardeer zijn blogs bijzonder, niet in het minst omdat hij in mijn ogen vaak de thema’s benoemt die echt de kern raken van geloven. Dat maakt dit gesprek voor mij ook leuk en boeiend. Tegelijk geeft het mij de ontspannenheid om samen die punten te zoeken die het spannend maken of schuren. (lees verder)

Geloven & Leven, Geloven & Spiritualiteit

De kerk ontgroeid maar niet zonder verlangen


Het nadeel van aan een blog beginnen is zoiets als de telefoon oppakken terwijl je er even niet wilt zijn. Het gesprek is al begonnen. In m’n vorige blog heb ik vooral twee lijnen naar voren gehaald in de verhalen van dertigers uit de bundel Vrijgemaakt? Sprekende gezichten van mooie jonge mensen kijken je aan en vertellen het verhaal waarin ze stuk voor stuk hun kerk ontgroeiden. De één vertrok en nam afstand van God en geloven, de ander bleef achter om de zoektocht voort te zetten. Onder hen een paar kerkverlaters en verder vooral grensgangers: ze voelen zicht nergens thuis, maar willen God en geloof niet helemaal, of helemaal niet kwijt. Vrij, los, verward, opgelucht en soms tegelijk met schuldgevoel, heimwee en onvervuld verlangen. Geloofsbiografieën die me niet koud laten en die breder herkend zullen worden. Wat wil hun verhaal zeggen – een poging om hier nog iets meer mee te doen.

Compilatie portretten uit de bundel Vrijgemaakt?
Wat me opviel tijdens de boekpresentatie in het jaren ’70 zaaltje van de Keizersgrachtkerk in Amsterdam was de luchtigheid. Op de vraag wat ze met deze bundel wilden volgde vooral wat lacherigheid. Gewoon, niks dan het verhaal vertellen. De initiatiefnemer Lammert Kamphuis een plezier doen. Flauw en onzin natuurlijk. Beleg dan geen ‘minisymposium’ en kijk even om je heen: het zaaltje puilde uit. Neem je eigen verhaal eens serieus – ook hier geldt: je hebt zelf de telefoon opgepakt en bent het gesprek aangegaan. En je hebt een verhaal dat ergens over gaat. (meer…)

Geloven & Leven, Geloven & Spiritualiteit

Gisteren nog gelukkig gereformeerd


1 reactie

Gisteren was ik nog gelukkig gereformeerd. Maar vandaag is de wereld anders. Die eerste zin is letterlijk uit de bundel Vrijgemaakt? en samen met de tweede typeert het wel redelijk wat 16 overwegend dertigers proberen te vertellen. Met enige tegenzin heb ik de bundel gekocht en gelezen en met gemengde gevoelens liep ik binnen bij de presentatie ervan op 13 september in een gedateerd zaaltje van de Keizersgrachtkerk in Amsterdam. De stad waar ik me thuisvoel en waar ik heen verhuisde om vooral vooruit te kijken, te pionieren. Toch ben ik wel blij met deze bundeling van verhalen. En misschien is het waar wat de ondertitel suggereert: de dertigers doen dit anders dan wat je kunt verwachten bij verhalen over afscheid, zoeken en kritiek op de kerkelijke cultuur van je jeugd. Het is opener, diverser, misschien ook wel individualistischer. Typisch dertigers? Wat raakt me in dit boek en wat hebben de verhalen te vertellen? (lees verder)