In mijn vorige blog heb ik een eerste reflectie geboden op de studiedag in januari over missionair leiderschap. Inzet was een boek van Mike Breen hierover. Er was relevante en milde kritiek over het risico van een te hoge lat. Nu de moeheid rond dit onderwerp weer wat afgezakt is (mocht je er last van gehad hebben), dan is het nu wel tijd voor een blik vooruit: wat leverde het gesprek op qua denkrichtingen? Discipelschap in Nederlandse kerken: hoe dan wel? Ik schrijf dit in de week dat de Protestantse Kerk een enquête uitgeschreven heeft voor haar leden: hoe moet het verder met de kerk. Op die schaal heeft een kerk in Nederland dat nog nooit gedaan. Als motivatie lees ik: ‘de kerk bevindt zich in een cruciale fase’. Ik deel die observatie en vindt het moedig en wijs om een dergelijke raadpleging te doen. De zoektocht naar de kerk van morgen leeft breed en in dat kader zie ik ook het gesprek op 19 januari met Sake Stoppels, Robert Doornenbal, Jos Douma en Ron Becker en anderen. Ik ga niet samenvatten, maar ik probeer vier lijnen te ontwaren in wat ik die dag gehoord heb en na zoveel weken bij mij blijft haken.
1. Kerk, leer weer leren
Wat we ook van de kerk vinden, heel erg leerzaam ervaren mensen het niet. Even geen analyse hoe dat dan komt, maar alleen nu wat er mee bedoeld wordt. (lees verder)
Remmelt Meijer 