Nog een paar dagen en dan is het weer voorbij. Maar tot dan laten ze bij elke gelegenheid zich zien: lijststrekkers en andere politici. Wat me opvalt is dat voor elke partij wel iets is dat fundamenteel is. Het CDA heeft nu een breekpunt: de hypotheekrenteaftrek. Jammer dat een discussies zo tot een oppervlakkige kwestie versmald wordt overigens, maar dat lijkt vaker het lot van de campagnes te zijn. Dieper gaan al andere dingen zoals het opkomen voor minima: het erfgoed van links. Onopgeefbaar voor een SP om op te komen voor hun socialistische waarden. En GroenLinks gaat voor duurzaamheid. Wat ook nog speelt is de negatieve kant van fundamentele waarden: de houding van Geert Wilders met zijn PVV stuit op veel afwijzing. Veel partijen geven aan niet samen met hem een kabinet te kunnen vormen. Ook dat is een gevolg van waarden die blijkbaar hier aangetast dreigen te worden.
Met dit in het achterhoofd zit je al midden in het gesprek over de zin en onzin van fundamentele waarden. Het geeft gelijk aan hoe simplistisch het is om al te makkelijk van fundamentalisme te spreken als deze waarden spelen. In de Funditest van Trouw wordt de suggestie levend gehouden dat je fundamentalistischer bent naarmate je meer vasthoudt aan fundamentele waarden. Dat prikkelt. Temeer omdat het alternatief een volstrekt relativisme is. De vraag is hoe waardevol dat nog is: alles inwisselbaar naarmate het moment daarom vraagt. Zoals de wind waait, zo waait m’n overtuiging. lees meer